ქართული ცეკვების თავისებურებები

ითვლება, რომ ქართული ცეკვა წარმოიქმნა ჩვენს წელთ აღრიცხვამდე. ყველა ცეკვა დაყოფილია ჯგუფებად:

• სოლო;
• წყვილი;
• ჯგუფი.

ქალები ხასიათდებიან მსუბუქი, სრიალა მოძრაობებით და მცირე ზომის ნაბიჯებით, ზურგი გამართულია, ხოლო მამაკაცები ხასიათდებიან სწრაფი მოძრაობებით, მაღალი ხტომებით და შესანიშნავად გამართული ზურგით.

ცეკვები შეიქმნა არა მხოლოდ გართობის მიზნით, თითოეულ ცეკვას ჰქონდა საკუთარი სიმბოლიზმი, არსებობდა საომარი, საქორწილო, ქალაქის ან მთის მოსახლეობის ცხოვრების ამსახველი ცეკვები.

აჭარული

აჭარული - ეს არის აჭარის რეგიონის სახასიათო ცეკვა. ცეკვის შემსრულებელი მამაკაცები და ქალები, თავიანთი მოძრაობებით აჩვენებენ მსუბუქ ფლირტს ერთმანეთს შორის. კოსტიუმების ფერების სპექტრში დომინირებს წითელი.

ქართული

შედის საქორწილო ცეკვებში. ცეკვის მიზანია, აჩვენოს ქართველი ხალხის ხასიათის სიმკაცრე და მოკრძალება მამაკაცსა და ქალს შორის ურთიერთობაში. ცეკვაში პარტნიორები არ ეხებიან ერთმანეთს.

მთიულური

სამთო ცეკვა, რომელიც გვიჩვენებს მამაკაცების ბრძოლას ქალისა და ტერიტორიისaთვის. ცეკვის დასაწყისში მამაკაცები ერთმანეთს ებრძვიან, რის შემდეგაც ქალები ცეკვავენ. ცეკვის დასრულება - მამაკაცების სოლო შესრულება.

კინტაური

ეს არის ქალაქელების ცეკვა, ძველი ქალაქის ცხოვრების სიმბოლო თბილისში. ცეკვის სახელში, სიტყვა "კინტო" ნიშნავს ქუჩის მოვაჭრეს. ცეკვა მოიცავს ექსტრავაგანტულ მოძრაობებს, რომლებიც გამოხატავენ ცეკვის მხიარულ მოტივებს.

სამაია

ეს ცეკვა შეიქმნა თამარ მეფის საპატივცემულოდ და სადიდებლად. ცეკვას ასრულებს სამი გოგონა, რომლებიც გრაციოზულად მოძრაობენ და გადმოსცემენ თამარ მეფის ძალას და დიდებას